Over (donker)roze wolken – Toen mijn blauwe wolk donkerblauw werd

Over (donker)roze wolken – Toen mijn blauwe wolk donkerblauw werd

Nadat we de oproep hadden geplaatst dat we op zoek zijn naar vrouwen die hun verhaal over de weg naar het moederschap willen vertellen, kreeg ik vrijwel direct bericht van Mady. We hadden net haar behandeling succesvol afgerond en het leek haar goed om wat dingen nog eens voor zichzelf op papier te zetten. En zo geschiedde… Mady vertelt over het krijgen van haar tweede kindje en hoe dat, zeker in vergelijking met de eerste, enorm zwaar voor haar was. 

Zwanger, hoera!
Heel graag wilden wij een broertje of zusje voor onze leuke peuter en je snapt dat wij heel blij en dankbaar waren dat Clearblue al vrij snel aan gaf dat het was gelukt! Alles ging goed en bij de 20 weken echo bleek dat we nog een zoon kregen, dolblij! Ik (mijn lijf) vond de zwangerschap zwaar en moest rustig aan doen. Mijn verlof begon verplicht eerder en de kleine man heeft mijn geduld flink op de proef gesteld door ‘pas’ met bijna 41 weken te komen. (Onze peuter kwam al met 38 weken en dat vond ik toen heel prettig, dus stiekem hoopte ik daar nu weer op.)

De bevalling…
Mijn eerste bevalling verliep goed en was er een die ik iedereen zou toewensen. De weeën bouwden zich ‘rustig’ op. Ik was op tijd in het ziekenhuis en kreeg daar het morfine pompje. Voor mijn gevoel kon ik het hierdoor aan en was het me gelukt om een gezond kindje op de wereld te zetten. Geen knip of andere gekke dingen. Zo wilde ik het dit keer weer.
Hier begon het vergelijken dus al, zie ik achteraf. En dat is nou net wat je beter niet kunt doen, dat vergelijken bedoel ik. Geen enkele zwangerschap is hetzelfde, geen kindje is hetzelfde. En natuurlijk kun je een plan hebben in je hoofd, maar bedenk je vooral dat het geen ramp is als het niet volgens jouw plan loopt.
Helaas lukte het mij niet om dit te bedenken en daardoor heb ik mijn tweede bevalling echt als heel pittig, en misschien wel traumatisch, ervaren. Die ging ineens zó snel. Er was geen tijd meer voor pijnbestrijding en ik kreeg paniek. Ik kon het met mijn hoofd niet bijhouden. Op een gegeven moment heb ik echt gedacht dat ik misschien wel dood zou gaan. Voordat ik het wist lag mijn prachtige baby op mijn borst. Maar, mijn hoofd was hier nog niet. De stress en paniek tijdens het bevallen hadden de overhand genomen. Wat was dat heftig zeg!

Donkerblauwe wolk
Helaas had ik ook nog de pech om een week later een baarmoederontsteking te krijgen. Dat hielp natuurlijk niet erg mee. Hoewel ik de meest fantastische man heb, een geweldige kraamhulp had en nog veel meer lieve en goede mensen om me heen had, voelde ik me heel slecht. Boos, verdrietig, bang, leeg, frustratie en schuldgevoel. Het vertrouwen in mezelf, in mijn lichaam, was ik kwijt.
Vanaf het moment dat je baby geboren wordt, moet je voor hem zorgen en dat kun je niet even stop zetten. Klinkt heel logisch, maar ik vond dat zo moeilijk. Voor mijn gevoel moest alles even op pauze. Dan zou ik even op adem kunnen komen en alles op een rijtje kunnen krijgen in mijn hoofd. Zodat ik me kon beseffen dat ik nu twee prachtige mannetjes had, gezond en wel. Het ‘zorgen voor’ lukte me niet meer. Ik wilde het ook niet meer. De mooie blauwe wolk was veel te donkerblauw geworden.

Aan de bel trekken
Gelukkig herkende ik dit vrij snel. Ik zag in dat dit niet de goede kant op ging. Om erger te voorkomen heb ik snel aan de bel getrokken. Mijn hormonen maakten er een potje van en ik had hulp nodig. Want ik wilde zo graag genieten van en zorgen voor mijn baby. En van al het andere. Ik begon er met mensen over te praten en dat op zich was al erg fijn. Mijn lieve baby is nu 6 maanden en het gaat goed. Ik heb hulp gekregen van EVE. Ik heb momenten van rust kunnen creëren voor mezelf om de zwangerschap, bevalling en kraamperiode een plekje te geven. Het lukt me steeds beter om te accepteren dat het zwaar was.  Het lukt me steeds beter om positief te zijn, om te genieten van dingen die wél goed gaan, om te relativeren, om te genieten. Van mijn baby, mijn peuter, mijn man en al dat andere om me heen.