Bier, braadworst en baby’s – Joren

– Tanja –
Tadaa! Vader nummer 4 is piloot Joren. Hij heeft een zoon van bijna 7 en een dochtertje van 1.5. Samen met hen en hun moeder woont hij in Den Haag. Voor zijn werk is hij vaak weg en dat vraagt veel van zijn vrouw.
Over het vaderschap
Joren wilde altijd al vader worden, maar dat was wel iets “voor na zijn dertigste”. Dit is iets sneller gegaan dan gepland, hij was 28 toen de eerste spruit kwam.
Het gevoel wat hij had toen zijn kinderen op de wereld kwamen is onbeschrijflijk. “Vanaf dat moment draait je hele leven eigenlijk alleen nog om je kinderen.”
Het vaderschap is voor hem het mooiste wat er is. “De liefde die je krijgt van je kind en om je kind gelukkig te zien opgroeien is erg rewarding.” De mooiste momenten in het vaderschap zijn voor hem de momenten wanneer hij thuiskomt en de kinderen door het dolle zijn omdat papa er weer is.
Maar het is niet allemaal rozengeur en wodk…eh maneschijn, vertelt hij. De slapeloze nachten zou hij liever overslaan. “Bij de eerste hadden mijn vrouw en ik een wisseling van de wacht. Dan kun je overdag nog een beetje bijslapen indien nodig. Met een tweede kan dat niet meer. Dat is veel zwaarder. Soms lig je dan om 21.00 al in bed en dat is best irritant.”
De poepluiers, daar kan hij ook niet aan wennen. Al gaat dat tegenwoordig blijkbaar behoorlijk op de automatische piloot: “Laatst was ik vergeten na het verschonen een nieuwe luier aan te doen. Mijn dochter keek me heel beteuterd aan toen ze daarna in haar broek plastte”. Tja, ook superhelden zoals vaders maken weleens foutjes.
De grootste verandering sinds de kinderen er zijn vindt Joren dat hij niet meer, net zoals vroeger, spontaan kan besluiten een biertje met maten te gaan drinken. Alles moet nu ruim van tevoren worden gepland. Het is voor hem soms lastig er een sociaal leven op na te houden.
En ook gaat de tijd voor hem ineens razendsnel : “Op de ene dag heb je een baby in je armen wat eigenlijk niks anders kan dan slapen, drinken en poepen en voor je gevoel heb je een paar dagen later echt een kind door je huis heen rennen.”
Over de zwangerschap
Allereerst wil Joren zijn diepe respect betuigen voor zijn vrouw. Het hele proces is immers niet erg makkelijk geweest, “het is nogal wat.” Dit is wat men een understatement noemt…
Tijdens zwangerschap numero uno heeft Joren niet veel veranderingen aan zijn vrouw opgemerkt (naast de buik dan uiteraard). Ze at niet meer dan normaal en Joren hoefde het ook niet te “verduren”. Bij de tweede was ze wel iets meer aan het “zeuren” (pardon Joren?!) over pijntjes en kwaaltjes, “Dat komt denk ik doordat de show thuis ook gewoon draaiende gehouden diende te worden.” Ok, met dit inzicht heb je het weer een beetje goed gemaakt.;)
Hij vond het magisch de buik van zijn vrouw te zien groeien, wetende dat het zijn kindje is die daarin groeide.
Over de bevalling
“De eerste bevalling was voor mijn vrouw, en voor mij stiekem ook, echt een drama.” Het was een uitputtingsslag van bijna 12 uur en er moesten allerlei hulpmiddelen aan te pas komen om de baby eruit te krijgen. “Hij kreeg een zuignap aan zijn hoofd en is er echt met bruut geweld uit getrokken. Hier waren 4 pogingen voor nodig. En ik als vader stond erbij en keer ernaar.” Joren voelde zich tijdens de bevalling “compleet useless”. Hij had het idee alleen maar in de weg te staan. “Al is het vasthouden van haar hand natuurlijk ook een erg belangrijke taak.” Hij vindt dat elke man bij de bevalling aanwezig zou moeten zijn, “al is het alleen maar voor het respect wat je voor je vrouw krijgt op dat moment.” Vanaf die dag bestaat er bij Joren geen twijfel meer over dat de vrouw het sterkere geslacht is.
Door de zuignap had het baby’tje twee gigantische bulten op zijn hoofd en Joren dacht dat hij misschien wel een misvormd kind zou hebben. Twee uur na de bevalling waren die bulten (gelukkig) helemaal verdwenen, “verbazingwekkend hoe sterk baby’s dus eigenlijk zijn.”
Na deze heftige bevalling moest, vooral de vrouw, even bijkomen. “De reden dat er 5 jaar tussen de 1ste en 2de zit is dat mijn vrouw zich mentaal moest voorbereiden op een eventueel volgende bevalling.” Helaas bleek de bevalling van de tweede een kopie van de eerste. “Alleen door het been there done that gevoel was het voor mij als vader minder heftig.” Hmmmm, we vragen ons af of dat voor de vrouw in kwestie ook het geval was, maar dat terzijde.
Over (de relatie met) zijn vrouw
Joren noemt zijn vrouw de CEO van zijn gezin, “zij houdt alles draaiende”. Doordat hij voor zijn werk vaak weg is, soms meerdere dagen, staat ze er vaak alleen voor. “Daar kan ik alleen maar bewondering voor hebben”. Op de dagen dat Joren thuis is probeert hij extra zijn aandeel te hebben, “dan zorg ik dat er eten op tafel staat, doe ik de kids in bed en de afwas.” Zo hé, doe mij zo’n man. 😉
Volgens Joren is het zo dat je niet meer op de eerste plaats staat bij je vrouw als er eenmaal kinderen in het spel zijn, “dat is gewoon iets wat je moet accepteren.” Ondanks dat vindt hij dat zijn relatie is gegroeid door het krijgen van kinderen. “Overigens kan ik er niet om liegen dat je seksleven wel een tijdelijke dreun krijgt, maar dat komt op den duur ook wel weer goed”. Joren vertelt dat hij zich wel wat beperkt heeft gevoeld in het begin: “Laten we eerlijk zijn, baby’s zijn lief en schattig, maar eigenlijk heb je er niet zo heel veel aan. Het beperkt je vooral in je doen en laten.” Hij is dan ook erg blij dat nu het tijdperk weer is aangebroken waarop hij lekker met zijn vrouw een wijntje kan drinken op het strand, terwijl de kinderen heerlijk aan het spelen zijn. Dat samen uiteten gaan zit er veel minder in dan vroeger, “on the bright side als we dan weer eens mogen, nemen we het er ook echt van!”
Tips aan andere ouders
Aan andere vaders heeft Joren een tip waarvoor we hem keihard willen knuffelen: “Help je vrouw. Besef je dat het runnen van een huishouden veel zwaarder is dan je eigen baan.”
En tegen andere moeders wil hij zeggen: “Laat je niet onzeker maken door zogenaamde tips van andere moeders en hoe zij hun kinderen opvoeden. Het is jouw kind. Als jij denkt dat jouw manier de beste is, dan is dat waarschijnlijk ook zo.”
Daarnaast adviseert Joren andere ouders om altijd op één lijn te zitten: “Kinderen hebben duidelijkheid nodig. Als je het niet met elkaar eens bent, heb het er dan niet met elkaar over waar de kinderen bij zijn. “
Reflecterend op alles wat is gezegd sluit Joren af met:”Het ouderschap is bij tijd en wijlen loodzwaar en er zijn genoeg momenten waar je je onzeker voelt. Het hoort erbij. Je kids worden vanzelf groot en het komt allemaal goed!”
Geen woorden aan toe te voegen.
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.